Στην εκπομπή «Βουλής Βήμα» της κυρίας Κουλούρη, στο κανάλι της Βουλής, τα μεσάνυχτα της Πέμπτης 30 Ιανουαρίου, προσκεκλημένοι η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου, η κυρία Μαριέττα Γιαννάκου και ο ιστορικός κύριος Φιλης. Το κλίμα σπάνιο για πάνελ ελληνικής τηλεόρασης με πολιτικούς. Κι όμως μια ατάκα της κυρίας Γιαννάκου θα μπορούσε να δυναμιτήσει το καλό κλίμα.
Οι κύριες του ελληνικού κοινοβουλίου είχαν προσκληθεί για να δώσουν απαντήσεις σε καυτά θέματα της πολιτικής επικαιρότητας. Η κύρωση της νέας συμφωνίας για την επέκταση των στρατηγικών διευκολύνσεων στις ΗΠΑ, οι πλωτοί φράκτες στο Αιγαίο και άλλα. Σε τι άραγε θα μπορούσαν να διαφωνήσουν οι δύο πολιτικοί όσον αφορά την ελληνοαμερικανική συμφωνία; Την συμφωνία προώθησε η κυβέρνηση Τσίπρα και επικυρώνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η φιλοσοφία κοινή, όσο περισσότερο γινόμαστε απαραίτητοι στους Αμερικανούς τόσο λιγότεροι αυτοί χρειάζονται τους Τούρκους και επομένως τόσο καλύτερα για τα ελληνικά συμφέροντα. Είναι η ίδια φιλοσοφία που ώθησε την προηγούμενη διοίκηση να εμπνευστεί και να ψηφίσει την συμφωνία των Πρεσπών και την νυν διοίκηση να την αποδεχτεί σιωπηλά αν και ήταν σφόδρα εναντίον της στα λόγια. «Ότι συμφέρει τους Αμερικανούς, συμφέρει το Έθνος!»
Η προσπάθεια όμως της κυρίας Αναγνωστοπούλου να είναι ευπρεπής και… συναινετική, προσέκρουσε στον ύφαλο της εθνικοφροσυνης της κυρίας Μαριέττας. Η αγωνία της έγκριτης καθηγήτριας του Παντείου να τηρήσει τα προσχήματα, σκόνταψε στο σκληρό αντικομμουνισμό της μετεμφυλιακής περιόδου που καλά κρατεί! Η κυρία Αναγνωστοπούλου αναφερόμενη στην επιστολή Pompeo και ειδικά στην αποστροφή της ότι οι ΗΠΑ εγγυούνται την ευημερία, την ασφάλεια και…τη δημοκρατία στην περιοχή, εξανέστη, προφανώς για το ρόλο που έπαιξαν στην εγκαθίδρυση της δικτατορίας στην Ελλάδα και στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Συνάντησε ακαριαία θα έλεγε κανείς,την απόλυτη συμφωνία επ’αυτού, της κυρίας Γιαννάκου. Η κυρία υπουργός όμως θεώρησε ότι έπρεπε ταυτόχρονα να στρογγυλέψει την θέση της, γιατί μας ακούνε και άλλοι. Μη θεωρηθούμε τζάμπα και αντιαμερικανοί!
Έτσι στο 55:30 της συζήτησης,έσπευσε να δηλώσει ευθαρσώς ότι:
«Οφείλουμε περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε στους Αμερικανούς. Ας μην ξεχνάμε τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα αν δεν ήσαν οι Αμερικανοί το ’47, αν δεν συμμετείχε στον δυτικό κόσμο! Ας τα αφήσουμε αυτά!»
Η κυρία Αναγνωστοπούλου το μόνο που βρήκε να απαντήσει στον απύθμενο κυνισμό της πρώην υπουργού της κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν ότι η ιστορία δεν γράφεται με αν.
Εμείς βέβαια θα επιμείνουμε εκεί που δίστασε(;) να προχωρήσει η έγκριτη ακαδημαϊκός. Δεν υπάρχει άραγε απολογισμός στα 27 χρόνια (1947-1974) απροκάλυπτης αμερικανοκράτιας και κυριαρχίας του ακροδεξιού παρακράτους στη χώρα; Ακόμα και αν λησμονήσουμε την πλευρά του κόσμου της εθνικής αντίστασης που βαφτίστηκε αντεθνική και συμμοριτική, το βαθύ κοινωνικό και πολιτικό διχασμό στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας, ακόμα και αν ξεχάσουμε τους χιλιάδες εκτοπισμένους, εκτελεσμένους και βασανισμένους, αν δώσουμε συχωροχάρτι στη βαρβαρότητα που επέβαλαν στη χώρα, η δεξιά και οι προστάτες της, πως μπορούμε να ξεχάσουμε την υπανάπτυξη, τη φτώχεια, τη μαζική μετανάστευση, την ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου, τις αποικιακές παραχωρήσεις στα αμερικανικά μονοπώλια, πως θα γυρίσει ο χρόνος πίσω πριν την 21η Απριλίου 1967 και την 20η Ιουλίου 1974; Αν όλα αυτά δεν υπάρχουν για τη δεξιά θα τα ξεχάσει και η αριστερά μπροστά στα σύγχρονα αδιέξοδα μιας «αριστερής Ρεάλ Πολιτικ»;
Σχολιάστε