Ένα νέο κίνημα στο Γουδί;

 

Τα αίτια που προκάλεσαν το στρατιωτικό κίνημα, όπως τα περιέγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά του ο αρχηγός του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» Ν. Ζορμπάς ήταν: «Η Βουλευτοκρατία και η συναλλαγή, η οικονομική δυσπραγία ένεκα της πλημμελούς φορολογίας, επιβαρυνούσης ιδίως τας λαϊκάς τάξεις, η κακή απονομή της δικαιοσύνης και η έλλειψις δημοσίας ασφαλείας, ο ατυχής πόλεμος του 1897, το Κρητικόν ζήτημα και το απαράσκευον του κράτους προς οιανδήποτε πολεμικήν δράσιν».* Υπάρχει αναλογία με τα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας τα τελευταία δέκα χρόνια;

Ο ατυχής «μη πόλεμος» του 1996, αν και βρίσκεται έξω από τη χρονική περίοδο στην οποία αναφερόμαστε, είναι το αντίστοιχο του ατυχούς πολέμου του 1897. Το πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα, η ανυποληψία των πολιτικών στο λαό, τα θαλασσοδάνεια σε ημέτερους, οι αγορές των αιώνων, η υπερχρέωση του δημόσιου, η φοροληστρική πολιτική, η επιβολή του νέου διεθνούς οικονομικού ελέγχου ** μέσω των μνημονίων και η υποταγή στην Τρόϊκα / Θεσμούς, η παντελής αδυναμία του δικαστικού συστήματος να επιβάλλει έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων (λίστα Λαγκάρντ και άλλες), στη διαφθορά, το χρηματισμό και το νεποτισμό του πολιτικού συστήματος, όλα είναι εδώ λες και δεν πέρασε μια μέρα.

Η επέμβαση όμως του Στρατιωτικού Συνδέσμου τον Αύγουστο του 1909 στα πολιτικά πράγματα  και η πρόσκληση από του Ελευθερίου Βενιζέλου από τους αξιωματικούς του Συνδέσμου, στα τέλη του ίδιου χρόνου, για να αναλάβει τα ινία, σηματοδοτεί την επιβολή της ανερχόμενης μεγαλοαστικής τάξης πάνω στη συμμαχία μικροαστών / αστοτσιφλικάδων / κοτζαμπάσηδων που λυμαίνονταν τη χώρα . Ο Κορδάτος για παράδειγμα χαρακτηρίζει τους αξιωματικούς του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» ως «εμπροσθοφυλακή της αστικής τάξης που από τις ιδιομορφίες της εθνικής οικονομίας μας δεν είχε ακόμα ανδρωθεί ώστε μόνη της να βγάλει από τη μέση τον παλαιοκομματισμό και να χαράξει νέα κοινωνική πολιτική»*. Η επέμβαση αυτή αποδείχτηκε καθοριστική για την κοινωνική, οικονομική και πολιτική εξέλιξη της σύγχρονης Ελλάδας και συνετέλεσε τα μέγιστα στη νικηφόρα για τα ελληνικά όπλα έκβαση στους Βαλκανικούς Πολέμους.

Σήμερα, 101 χρόνια μετά το κίνημα στο Γουδί, απαιτείται άραγε ένα νέο κίνημα στο Γουδί για να εξυγιάνει τα πολιτικά πράγματα στη χώρα; Αν συνυπολογίσουμε τον ολοένα και διογκούμενο στρατιωτικό κίνδυνο από την Τουρκία και μια νέα εθνική ταπείνωση να βρίσκεται επί θύραις θα ήταν άκαιρη μια παρέμβαση ανάλογου τύπου;

101 χρόνια μετά το κίνημα έχει μεσολαβήσει η ορμητική είσοδος στο ιστορικό προσκήνιο, της εργατικής τάξης. Η άνοδος της μεγαλοαστικής τάξης στην εξουσία και η υλοποίηση του προγράμματος της δεν είχε σαν μόνο αποτέλεσμα το διπλασιασμό της ελληνικής επικράτειας. Είχε σαν αποτέλεσμα της πρόσδεσής της στο άρμα των μεγάλων δυνάμεων την καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, την χωρίς όρια εκμετάλλευση εργατικής δύναμης των προσφύγων, την πολιτική αστάθεια του μεσοπολέμου, τη δικτατορία Μεταξά. Η άνοδος του εργατικού κινήματος φέρνει κάτι πολύ καινούργιο, πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, μια κοινωνική τάξη έχει στο πολιτικό της πρόγραμμα τη χειραφέτηση ολόκληρης τις κοινωνίας από κάθε είδους εκμετάλλευση και καταπίεση. Η περίοδος από τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης του ΄36 μέχρι και τα Ιουλιανά του ΄65, σφραγίζεται από τη σύγκρουση της εργατικής τάξης με την αστική σε όλα τα επίπεδα. Ποιος όμως σήμερα θα μπορούσε να οδηγήσει τα πράγματα σε ένα νέο ιστορικό στάδιο; Ποιος θα μπορούσε να ολοκληρώσει τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό του κράτους και την ανανέωση της κοινωνίας σήμερα;

Η απάντηση στο υπαρξιακό ζήτημα της σύγχρονης Ελλάδας μένει μετέωρη καθώς κανείς από τους επαγγελθέντες εκσυγχρονισμούς του μεταπόλεμου ( περίοδος Παπάγου / Καραμανλή, Γ. Παπανδρέου, Μεταπολίτευση / Καραμανλής, Κ. Σημίτης) δεν προχώρησε πέρα από την οικονομική ανασύνταξη της παραγωγικής βάσης της χώρας και στην ολόπλευρη πρόοδο της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο που αυτή η έλλειψη προοπτικής και προτάγματος έρχεται μετά από μια δεκαετία οικονομικής καταστροφής να συνδεθεί άρρηκτα με την επαπειλούμενη εθνική ταπείνωση.

 

*https://www.rizospastis.gr/story.do?id=903432

**http://katerinapothou.blogspot.com/2018/10/blog-post_13.html