Απαγορεύονται αι συναθροίσεις..*

Ας μην κοροιδευόμαστε. Οτιδήποτε συμβαίνει μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί παρά να έχει σχέση με την αναπαραγωγή του και δευτερευόντως με την ευημερία των ανθρώπων. Η μέριμνα της κυβέρνησης για την υγεία του πληθυσμού δεν μπορεί να ξεφεύγει από αυτόν το γενικό κανόνα. Κάθε κρίση στο παρελθόν, τελικά χάρις στους χειρισμούς αυτών που κατέχουν την πραγματική εξουσία, απέβαινε προς όφελος της κυρίαρχης τάξης. Η σημερινή κρίση επιπλέον διαθέτει χαρακτηριστικά που μας κάνουν επιφυλακτικούς απέναντι στους χειρισμούς των κυβερνήσεων. Ο νέος κοροναϊός αν συγκριθεί με τον SARS και με τον Η1Ν1 δεν διαφέρει ποιοτικά. Η μεταδοτικότητα του είναι μεγαλύτερη σε σχέση με του SARS, η θνητότητα όμως του τελευταίου είναι υπερτριπλάσια, σε βάθος χρόνου, σε σχέση με του COVID-19**. Κι όμως τα μέτρα που ελήφθησαν στο παρελθόν δεν έχουν καμία σχέση με τα σημερινά.  Για την ακρίβεια δεν ελήφθησαν καθόλου μέτρα.      Δε θα καταφύγουμε σε υποθέσεις, αν και υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για την πιθανότητα το νέο στέλεχος του CO-2 να είναι κάτι πραγματικά επικίνδυνο*** έτσι που να δικαιολογεί τη λήψη των αυστηρών μέτρων. Εμείς θα μείνουμε στην κριτική των πολιτικών αντιμετώπισης της απειλής του κοροναϊού που ακριβώς επειδή αφορούν τις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού αλλά   και τους υπαρκτούς χειρισμούς της πολιτικής ηγεσίας μπορούν να εκτεθούν στο φως της κριτικής.

Οι απαγορεύσεις της κυβέρνησης αφορούν τομείς της δημόσιας ζωής και της οικονομίας που δεν αγγίζουν στο ελάχιστο τους χώρους παραγωγής. Εργοστάσια, γιαπιά, χωράφια βρίσκονται εκτός οποιασδήποτε μέριμνας και μέτρων ασφαλείας. Οι χώροι όπου η εργατική τάξη παράγει την αξία είναι γκρίζες ζώνες για το κεφάλαιο. Δεν υπάρχουν στις κατά τ’άλλα λεπτομερέστατες ειδήσεις, συνεχείς ενημερωτικες εκπομπές, τα τρομοκρατικά σποτ του «μένω σπίτι» και βέβαια δεν υπάρχουν στις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου της κυβέρνησης.

Τα μέτρα αφορούν την αναπαραγωγή των συνθηκών ύπαρξης του κεφαλαίου (εκπαίδευση/πολιτισμός/αθλητικές δραστηριότητες/άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων κλπ) και διεύρυνσης του (εμπόριο, υπηρεσίες). Ακόμα και στο θέμα αυτό, η κυβέρνηση είναι χαρακτηριστικό ότι όχι μόνο δεν απαγορεύει τις απολύσεις αλλά και επιβάλει μέτρα που ουσιαστικά αναδιατάσσουν τις δραστηριότητες αυτές με τη χρήση νομικών, διοικητικών  και τεχνολογικών εργαλείων που θα αλλάξουν τις σχέσεις κεφαλαίου-εργασίας προς όφελος του πρώτου. Η «ευελιξία» της εφαρμογής-μη εφαρμογής των μέτρων στους χώρους άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων, εμπορικών αθλημάτων, συναυλιών, τραπεζικών δραστηριοτήτων, θαλάσσιων μεταφορών, σωμάτων ασφαλείας, στρατό κλπ αποδεικνύει ότι τα μέτρα είναι σοβαρά και αξιόπιστα ή αστεία ή ακόμα και ανύπαρκτα ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Είναι εύλογο να αναρωτιόμαστε πως θα πληρωθούν χιλιάδες υπάλληλοι του δημοσίου χωρίς να δουλεύουν έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Η απάντηση βρίσκεται ακριβώς στην έκκληση του πρωθυπουργού προς τους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, σε τομείς αναπαραγωγής και διεύρυνσης του κεφαλαίου, να  μην απολύσουν  υπαλλήλους  τους. Δεν σταματά η κεφαλαιοκρατική παραγωγή. Αλλάζει η σχέση κεφαλαίου-εργασίας στους τομείς αναπαραγωγής των όρων ύπαρξης του και στους τομείς πραγματοποίησης της αξίας και της υπεραξίας. Επομένως χωρίς να θίγεται  ο κρίσιμος πυρήνας της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής αναπροσαρμόζεται, με αφορμή και όχι αιτία την επιδημία, η σχέση κεφαλαίου- εργασίας προς όφελος του πρώτου.

Απόδειξη της διπλής στόχευσης του κεφαλαίου είναι αφενός τα μέτρα ενίσχυσης των επιχειρήσεων ύψους 2 δισ.€ που ανήγγειλε σήμερα ο ΥΠΟΙΚ. κος Σταϊκούρας, με αντάλλαγμα τη διατήρηση των θέσεων απασχόλησης από την πλευρά των εργοδοτών και την εργασιακή ειρήνη από την πλευρά των εργαζομένων, και αφετέρου την αναγγελία από τους θεσμούς  της αναστολής της υποχρέωσης της κυβέρνησης  πρωτογενούς πλεονάσματος 3.5 τοις εκατό, για φέτος.

* Πρόκειται για τα πρώτα μέτρα που εξήγγειλε στις 21 Απριλίου 1967, η Χούντα των συνταγματαρχών, και στα οποία συμπεριλαμβάνεται η απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των πέντε ατόμων σε κλειστούς χώρους.

**Αν και αποδείχτηκε πολύ πιο θανατηφόρος (με 10% θνητότητα σε σύγκριση με το περίπου 3% του COVID-19) μόλυνε περίπου 8000 άτομα. Αντιθέτως ο νέος κορωνοϊός έχει ήδη μολύνει πάνω από 100 χιλιάδες άτομα.

Πηγές: https://www.newshub.co.nz, https://covid19info.live

Από http://www.iatropedia.gr, 7/3/2020

*** Ποτέ ξεκίνησε ο «ασθενής μηδέν» στις ΗΠΑ; Πόσα άτομα έχουν μολυνθεί; Ποια τα ονόματα των νοσοκομείων αναφοράς; Μήπως ήταν ο στρατός των ΗΠΑ αυτός που έφερε τον κορονοϊό στη Γουχάν της Κίνας; Μιλήστε καθαρά. Δώστε στη δημοσιότητα τα στοιχεία σας!

Από το Ριζοσπάστη του Σαββάτου 14 Μαρτίου 2020, σελ.8, πρόκειται για αναφορά του εκπροσώπου του κινεζικού ΥΠΕΞ, Ζάο Λιτζιάν.

Read Full Post »

Λινέρα, Αντιπρόεδρος της Βολιβίας: Τι κάναμε λάθος στη Λατινική Αμερική;

Εξαιρετικό κείμενο του Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, Αντιπρόεδρου  της Βολιβίας, στην κυβέρνηση του Έβο Μοράλες.  Όλο το κείμενο είναι πολύ ενδιαφέρον και μιλά για τις πραγματικές εμπειρίες των ριζοσπαστικών σοσιαλιστικών και αριστερών  κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική.

Μια απόπειρα σε ηπειρωτικό επίπεδο,  με περιορισμούς και λάθη αλλά και σημαντικές επιτυχίες που είναι τώρα σε σημαντική κάμψη, αλλά από το κείμενο αναδύεται αισιοδοξία για το μέλλον μέσα και από ένα τίμιο και πολύ διεισδυτικό απολογισμό με αυτοκριτική.

Μιλάμε βέβαια για ανθρώπους που θα γραφτούν στην Ιστορία ως αληθινή απόπειρα σοσιαλισμού (δημοκρατικού) και όχι ως άθλια απόπειρα τσαρλατανισμού όπως εδώ ο Σύριζα. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι οι απόψεις του Λινέρα πάνω στην έμπρακτη πολιτική θεωρία και τη πολιτική πράξη  είναι πραγματιστικές και ρεαλιστικές,  χωρίς να χάνουν τίποτα από την επαναστατικότητα τους.

Πηγή: Solidaridad_griega

O Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, Αντιπρόεδρος της Βολιβίας από το 2006 στην κυβέρνηση του Έβο Μοράλες, επιχειρεί τη δική του αποτίμηση για τους κλυδωνισμούς των αριστερών και κεντροαριστερών κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική.

H πολιτική κρίση στη Βραζιλία με την αποπομπή της Ντίλμα Ρούσεφ από το αξίωμα της Προέδρου της χώρας στις αρχές Σεπτεμβρίου, η αύξηση της κοινωνικής και πολιτικής πίεσης στη Βενεζουέλα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος με θέμα την απομάκρυνση του Νικολάς Μαδούρο από την Προεδρία, αλλά και η αμφισβήτηση της πολιτικής του Μοράλες στη Βολιβία, διαμορφώνουν ένα τοπίο έντονων πολιτικών ανακατατάξεων στην ήπειρο. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα από την ομιλία του Λινέρα στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, τον Μάιο του 2016.

«Βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σημείο καμπής στη Λατινική Αμερική. Ορισμένοι μιλούν για πισωγύρισμα, για την επάνοδο των συντηρητικών δυνάμεων. Η αλήθεια είναι ότι τους τελευταίους δώδεκα μήνες, μετά από μια δεκαετία έντονης προόδου και ενίσχυσης των προοδευτικών και επαναστατικών κυβερνήσεων στην ήπειρο, αυτή η πρόοδος συναντά εμπόδια. Σε κάποιες περιπτώσεις υποχωρεί και σε άλλες απειλείται η συνέχειά της.

Εκεί όπου οι συντηρητικές δυνάμεις κερδίζουν έδαφος, παρατηρούμε μια εντατική διαδικασία επαναφοράς των παλιών ελίτ των δεκαετιών του 1980 και του 1990, οι οποίες επιχειρούν να ανακτήσουν τον έλεγχο του κράτους.

Στο επίπεδο της πολιτισμικής ατζέντας, υπάρχει η αποφασιστική προσπάθεια από ΜΜΕ, μη κυβερνητικές οργανώσεις και οργανικούς διανοούμενους της Δεξιάς, να θέσουν υπό αμφισβήτηση και να αποδυναμώσουν το σχέδιο της αλλαγής και της επανάστασης.

Στοχοποιούν αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε χρυσή και ενάρετη δεκαετία στη Λατινική Αμερική.

Read Full Post »

Νερό – Ένα Παγκόσμιο «Εταιρικό Δικαίωμα»

Πηγή: Ημερόδρομος

Το «Ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας», δηλαδή η holding «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.» όπως θα ονομάζεται, προβλέπεται από το τρίτο μνημόνιο του Ιουλίου του 2015 που υπέγραψε η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστεράς» και είναι απόλυτα ανεξάρτητο από το ελληνικό κράτος.

Τον έλεγχο του ξεπουλήματος τον έχει ένα Εποπτικό Συμβούλιο τα μέλη του οποίου ορίζονται και διορίζονται κατόπιν διαταγών των δανειστών- εταίρων της κυβέρνησης. Τα έσοδα του ταμείου από εκποίηση των δημοσίων περιουσιακών στοιχείων πηγαίνουν αποκλειστικά για την αποπληρωμή του «χρέους» της χώρας.

Η «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε» θα αποτελέσει την «ομπρέλα» κάτω από την οποία, με τη μορφή θυγατρικών εταιρειών, θα στεγαστούν οι υπάρχουσες εταιρείες διαχείρισης και συγκεκριμένα το ΤΑΙΠΕΔ, και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Η  κυβέρνηση  του ΣΥΡΙΖΑ περνάει τις ΔΕΚΟ στο νέο «υπερταμείο»  τη στιγμή που  όχι μόνο δεν έχει στελεχωθεί το διοικητικό του συμβούλιο αλλά  δεν έχει καν συσταθεί και ιδρυθεί η εταιρεία holding! Ανάμεσα στις ΔΕΚΟ που οδεύουν προς πλήρη ιδιωτικοποίηση είναι και το δημόσιο δίκτυο νερού.

Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε πως το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική τη μεταβίβαση του 34,033% της ΕΥΔΑΠ στο ΤΑΙΠΕΔ στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης που επιχείρησε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με το σκεπτικό πως η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε ιδιωτική επιχείρηση είναι αντίθετη στα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος, που επιβάλλουν τη μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών και κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην προστασία της υγείας.

Read Full Post »

ΔΝΤ: «Ενδο-προλεταριακές» διενέξεις, ιθαγενείς και ο Σύριζα ως διαφημιστής συσκευασίας

 

Το πρώην καλό ΔΝΤ, ξαναγίνεται κακό και έτσι με τον ίδιο απαράλλαχτο τρόπο, συνεχίζουν να μας δουλεύουν όλοι, μαζί με τη κυβέρνηση του Συριζα. Θα μας σώσουν όμως οι «φίλοι του Τσίπρα», ο Ρέντσι, Ολάντ και οι υπόλοιποι αψβούργοι του νότου που είναι έτοιμοι για τη μεγάλη μάχη με το προτεσταντικό βορά (μιλάμε για παραμύθια για μικρά παιδιά).

Η τελευταία ανακοίνωση του ΔΝΤ, είχε διάφορες ανέξοδες ευχές περί μείωσης χρέους και δημοσιονομικών πλεονασμάτων και βοήθειας στην Ελλάδα για το προσφυγικό, για τα οποία ούτως ή άλλως το ΔΝΤ δεν έχει καμμιά απολύτως θεσμική επιρροή και είναι αποκλειστικά υποθέσεις της Ε.Ε.
Είχε όμως και προτάσεις που αποτελούν το πραγματικό σχέδιο του ΔΝΤ για τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά ταμεία και τη φορολογία, με το οποίο στην ουσία δεν διαφωνεί και η Ε.Ε. πουθενά.

Ολοφάνερα δεν θέλουν μικρομεσαία τάξη, λίγοι πλούσιοι και πολλοί φτωχοί στη γραμμή για τα κουπόνια και τα γεμιστά της Θεανώς Φωτίου. Και αυτό φυσικά το παρουσιάζουν κάπως σαν «ενδο-προλεταριακή» διένεξη. Όπου οι προς προλεταριοποίηση μικρομεσαίοι «πνίγουν και αδικούν» την φτωχολογία, που αλλιώς θα «μπορούσε να βοηθηθεί». Ότι λένε και τα πολυάριθμα οικόσιτα του Σύριζα και τα προβεβλημένα στελέχη του, που στην ουσία είναι πια κλητήρες και διανομείς διαφημιστικών φυλλαδίων του ΔΝΤ και της Ε.Ε. όταν μιλάνε για τις «δικές μας μεταρρυθμίσεις», «εξορθολογισμό» και «κανόνες και νόμοι για όλους παντού»-πλην φυσικά της καπιταλιστικής ελίτ, των τραπεζών, του μεγάλου κεφαλαίου κτλ.

Read Full Post »

ΣΩΡΡΑΣ: Μια παραθρησκευτική σέκτα «ειδικού σκοπού» με «τεχνογνωσία»

 

Ο Αρτέμης Σώρρας και η ομάδα του χρησιμοποιούν επικοινωνιακές τεχνικές και τακτικές διαχείρισης του πλήθους, που τον ακολουθεί και τον παίρνει στα σοβαρά, “δανεισμένες” από παραθρησκευτικές σέκτες, προσαρμοσμένες στην Ελληνική λούμπεν φασίζουσα ψευδοιστορία και παραμυθολογία του ίντερνετ. Πολλές φορές με επικίνδυνες παρεκτροπές -έως τώρα μόνο ρητορικές- και έχουν πολύ πιθανώς «τεχνογνωσία» από ανάλογες σέκτες του εξωτερικού αν και γενικά προσέχουν τα βήματα τους να μην παραβιάσουν τυπικά κάποιον νόμο.

Όλα τα ανύπαρκτα τεράστια ποσά σε «τίτλους και καταπιστεύματα» είναι ξεκάθαρα μια πολυδαίδαλη, με διαφορετικά κάθε φορά τεχνάσματα, επικοινωνιακή τακτική για να γίνεται ντόρος και θόρυβος γύρω από το όνομα του Σώρρα και να τα μασάνε από κορόιδα με συνδρομές και δωρεές, ενώ πολύ πιθανώς στοχεύουν και να κατέβουν ως κόμμα για να μπουν και στη βουλή (τόσους και τόσους βέβαια σκιτζήδες βάλαμε, αλλά εδώ προφανώς αν μπει στη Βουλή ο Σώρρας ο Ελληνικός λαός θα σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ).

Εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του γιατρού και δημοσιογράφου Λευτέρη Ρήνου που μελέτησε εξονυχιστικά τις τακτικές και τα πρόσωπα στην συμμορία του Σώρρα που έφτασαν στο σημείο να απειλήσουν και την ζωή του.

Read Full Post »

Η αποδόμηση της εισαγώμενης από τις ΗΠΑ απάτης του ΣΩΡΡΑ -Δανεισμένες θεωρίες συνομωσίας

 

Πλην των ψεκασμένων και παρανοϊκών αερολογιών και της φασίζουσας ρητορείας που είναι η επικοινωνιακή τακτική για να συγκεντρώσει κάποιο κόσμο, ο Σώρρας και η παρέα του έχει αντιγράψει και έχει εισάγει απάτες από άλλες χώρες, κυρίως τις ΗΠΑ. Πολίτες και δημοσιογράφοι που ερεύνησαν τα «ομόλογα» του Αρτέμη Σώρρα ανακάλυψαν ότι δεν αξίζουν σεντς προερχόμενα από μονομερείς εκδόσεις «χρεωγράφων» (διεθνών συναλλαγματικών ως International Bills of Exchange) από ένα ιδιώτη, χωρίς καμμιά αληθινή νομική και οικονομική βάση.

Πρόκειται για μια απάτη βασισμένη σε μια -παρανοική και μη αποδεκτή από κανένα κράτος, εταιρεία και συναλλασόμενο πολίτη- πολιτική και οικονομική θεωρία συνομωσίας του Αμερικάνου δικηγόρου Stephen Louis Wozny. Αυτός θεώρησε τη χρήση του ονόματος του trademark και πνευματική ιδιοκτησία και χρέωνε για την χρήση του, ερήμην των άλλων. Έτσι “χρέωσε” και τον δικηγορικό σύλλογο του της Πολιτείας της Ουάσιγκτον για τη χρήση του ονόματος του περίπου 3 τρις!!! Και σύμφωνα με τη δική του θεωρία, αφού ο δικηγορικός σύλλογος έχει μέλη και δικαστές που είναι ΔΥ και άρα εκπρόσωποι του Αμερικάνικου κράτους, τελικά θεώρησε ότι εγγυητής του “χρέους” που του “όφειλαν” ήταν το Αμερικάνικο κράτος. Ο οποίος Wozny. για αυτόν ακριβώς το λόγο διαγράφηκε από τον δικηγορικό του σύλογο, καταδικάστηκε από τα δικαστήρια και στάλθηκε να δει ψυχίατρο, αλλά παρόλα αυτά συνέχισε να εξάγει αυτή την απάτη με πλαστούς και ανύπαρκτους τίτλους “αξίας” τρις στο εξωτερικό, μαζί με άλλα γνωστά διεθνώς λαμόγια και στην Ελλάδα μέσω “εξουσιοδότησης” στο Σώρρα. H ίδια η ομάδα του Σώρρα για να εξηγήσει την πηγή των “χρημάτων” όταν δεν αρνιόταν απλώς κάθε απάντηση, μιλούσε για μια τεράστιας εμπορικής αξίας αρχαία τεχνολογία για καύσιμα διαστημοπλοίων από την εποχή του Διός που πωλήθηκε στο κράτος των ΗΠΑ…

Μια άλλη εναλλακτική πηγή “πλούτου” για την σωτηρία μας βασίζεται στη θεωρία συνωμοσίας ότι ο γνωστός αιμοσταγής δικτάτορας Ferdinand Marcos των Φιλιππίνων είχε αποθηκεύσει πολλά τρις χρυσό για το «καλό όλης της ανθρωπότητας», η προέλευση των οποίων βασίζεται σε μυθολογία και ψευδοιστορία που πηγαίνει αιώνες πίσω και η οποία ως απλό κατασκεύασμα και συμπίλημα διάφορων μύθων δεν αξίζει καν να αναφερθεί. Απλώς εδώ στην περίπτωση τη δική μας, ο μύθος καταλήγει ότι ο Σώρρας με κάποιο τρόπο είναι ο “πληρεξούσιος” για το μερίδιο της Ελλάδας σε αυτούς τους “αμύθητους θησαυρούς”.

Βασικός “whistleblower” αυτής της συνωμοσίας είναι το πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας Karen Hudes, η οποία αν την ακούσει κανείς στις ομιλίες της νομίζω ότι δεν είναι λαμόγιο και απατεώνισσα, αλλά περισσότερο τα έχει χάσει και έχει μια λανθασμένη αντίληψη για το πως λειτουργεί ο παγκόσμιος μονοπωλιακός καπιταλισμός. Και κυρίως την αυταπάτη πως μπορεί να τον “διορθώσει” με αυτά που λέει, ζητώντας την αυτοκατάργηση των τραπεζικών συστημάτων και των διεθνών νομισμάτων, μοιράζοντας σε όλη την υφήλιο τα “τρις χρυσού” του Μάρκος κάνοντας τον χρυσό οικουμενικό νόμισμα, “που δεν θα καταρρεύσει ποτέ και θα φέρει δικαιοσύνη και ανάπτυξη”.

‘Ομως παρόλα αυτά οι αστικοί νόμοι δεν τιμωρούν την εξαπάτηση κορόιδων που ακολουθούν κάποιον με τη θέληση τους ή τις τερατολογίες όσο εξωφρενικές και αν είναι, τουλάχιστον μέχρι να κάνει κάποιο λάθος ο Σώρρας και η παρέα του και να προσπαθήσει να κάνει μια αληθινή συναλλαγή με τα περίφημα “ομόλογα και καταπιστεύματα” τους, μια και τότε θα προκύψει αληθινή ζημιά και όφελος. Ζημιά φυσικά για όσους πιστέψουν τον Σώρρα -αν και είναι αδύνατο να τον πιστέψει ποτέ κράτος ή μεγάλος οργανισμός-και όφελος για τον ίδιο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα «λεφτά» θα τα «έδινε» στο δημόσιο αφού θα είχαν ικανοποιηθεί οι «όροι του», οι οποίοι ήξερε ότι δεν θα ικανοποιηθούν ποτέ. Άρα ποτέ δεν έδωσε τίποτα, που εξάλλου δεν ήταν και καν υπαρκτό αυτό που θα “έδινε” και άρα δεν έγινε ποτέ καμιά συναλλαγή. Όταν όμως κάνει κάποια συναλλαγή με χρήματα μονόπολης φανταστικά απέναντι σε τράπεζες ή κράτη ή οργανισμούς ξέρει ότι θα αντιμετωπίσει ποινές με πολλά χρόνια φυλακής.

Read Full Post »

Τράπεζες, το βαρέλι δίχως πάτο και αυτοί που το «γεμίζουν»

 

Πως το λένε αυτό που ρίχνεις σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο και δεν γεμίζει ποτέ. Και έχει και σημασία από που και από ποιούς φουκαράδες παίρνεις αυτά που ρίχνεις. Νέες εξελίξεις με τις τράπεζες που θα ξανα-μανα-«διασωθούν»- γιατί δεν γίνεται αλλιώς- ξανάμανά με εγγύηση του δημοσίου έναντι φορολογικών απαιτήσεων (χοχο μαντέψτε ποιοί θα πληρώσουν ξανά) και με όλο και πιο κοντά το bail-in (κούρεμα καταθέσεων).
υγ
Τσιπριζαιοι συμφωνώ ναι δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο εως τώρα παρά μόνο στα χαρτιά. Και πως να υπάρξει, από μερικές εκατοντάδες άντε χιλιάδες τυπάκια, εσκεμμένα περιθωριοποιημένα και δαιμονοποιημένα από παντού. Και χωρίς την στήριξη μαζικού κινήματος που έβαλε και το χεράκι του ο Τσύριζα να μην υπάρξει. Αλλά πήρατε ένα τεράστιο βάρος στην καμπουρίτσα σας να «διαχειριστείτε» μόνιμα τεράστια εγγενή αδιέξοδα-πλήρως συνειδητά . Όχι ως «ευθύνη και ρεαλισμό» αλλά για ένα καλό κομμάτι από την πίττα της εξουσίας και για θεσούλες σε τέτοιες σκληρές εποχές τρελής εργασιακής ανασφάλειας. Δεν ξέρω αν σχεδιάζετε διέξοδο διαφυγής ως ποντίκια στο σαπιοκάραβο με κομπρεμί με Κούλη, Λεβεντοπαπάρα και λοιπά «ευρωπαικά» λιμά. Αλλά πάντως καλού κακού φτιάξτε ένα στόχαστρο στη μούρη για να ξέρει ο κόσμος που θα πετάει τα γιαούρτια και τις σάπιες ντομάτες. Και επειδή διαβάζω για φιλομνημονιακή υπεραριστερά και προδότες της αριστεράς που «παλεύει»- κλασική αντίδραση φόβου-εγώ λέω μπείτε από μόνοι σας στο ψυχιατρείο αν τα πιστεύετε αυτά, γιατί εμάς δεν μας στέλνετε εκεί, προσπάθησαν και οι προηγούμενοι 😛

… (από  άρθρο που παρατίθεται ως λινκ στο τέλος και μέρος του ως κείμενο)

Με το Texas Ratio, που είναι ένα κλάσμα με αριθμητή την αξία των μη εξυπηρετούμενων δανείων και παρονομαστή τα κεφάλαια, παρακολουθούνται πιο αξιόπιστα οι κίνδυνοι… εξαφάνισης των κεφαλαίων από τις πιστωτικές απώλειες. Αν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ξεπερνούν τα κεφάλαια (Texas Ratio μεγαλύτερο του 100), μια τράπεζα θεωρείται ότι βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης.

Με βάση το Texas Ratio, οι ελληνικές τράπεζες είναι σε ανησυχητική κατάσταση, καθώς τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια εξακολουθούν να ξεπερνούν το κεφάλαιο και τα αποθεματικά τους. Μάλιστα, αν συνυπολογισθεί ότι σχεδόν τα μισά κεφάλαια (περίπου 20 δισ. ευρώ) που εμφανίζουν οι τράπεζες προέρχονται από αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις, δηλαδή δεν προσφέρονται για άμεση κάλυψη ζημιών, η εικόνα γίνεται ακόμη χειρότερη.

Δραστικές λύσεις

Για την άμεση βελτίωση του Texas Ratio, τραπεζικά στελέχη εκφράζουν φόβους ότι το ΔΝΤ θα ζητήσει δραστικές λύσεις:

1. Να προχωρήσουν οι τράπεζες σε άμεση εκποίηση μεγάλων, «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα υποστούν ζημιές από αυτές τις συναλλαγές, δεδομένου ότι οι επενδυτές δεν αναμένεται να προσφέρουν, τουλάχιστον στην πρώτη φάση, ικανοποιητικές τιμές.

2. Οι ζημιές θα καλυφθούν από το Δημόσιο, με πιστώσεις προς τις τράπεζες έναντι εγγεγραμμένων φορολογικών απαιτήσεων. Όπως έχει τονίσει το ΔΝΤ και στην τελευταία έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (Μάιος 2016), θα πρέπει να κρατηθούν στην άκρη από το δάνειο των 86 δισ. ευρώ περίπου 10 δισ. ευρώ, ώστε να καλυφθούν οι πρόσθετες ανάγκες των τραπεζών.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τυχαία η παρέμβαση του προέδρου της Eurobank, Νίκου Καραμούζη (με δηλώσεις στο Reuters), ο οποίος επανέφερε την παλαιότερη ιδέα για τη δημιουργία μιας “bad bank”, με τη στήριξη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και ιδιωτών επενδυτών, η οποία θα απορροφήσει μεγάλα εταιρικά μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Με αυτό τον τρόπο, θα δημιουργηθεί ένα «μαξιλάρι» για τις τράπεζες, ώστε να μην αναγκασθούν να διαθέσουν σε μια ανοικτή αγορά τα δάνεια, σε τιμές που θα τις υποχρεώνουν να εγγράφουν ζημιές.

Ακόμη κι έτσι, όμως, το εγχείρημα έχει πολλά προβλήματα, όπως προειδοποιούν αναλυτές: για να μη θεωρηθεί από την Κομισιόν ότι η “bad bank” προσφέρει στις τράπεζες κρατική ενίσχυση, αγοράζοντας δάνεια σε υψηλές τιμές, θα πρέπει οι πωλήσεις των δανείων να γίνουν σε τιμές αγοράς. Μόνο που αγορά σήμερα δεν υφίσταται και θα πρέπει να δημιουργηθεί. Υπενθυμίζεται, εξάλλου, ότι αν κριθεί ότι υπάρχει κρατική ενίσχυση, θα πρέπει να ακολουθηθεί η διαδικασία του bail-in… 

«Ιταλική» λύση – σοκ για τις τράπεζες από το ΔΝΤ!

 

Read Full Post »

Πως η ΕΕ επιβάλει και την ατζέντα της ιδιωτικοποίησης του νερού

Mετατρέπουν με νομολογίες, κανονισμούς και «θεσμούς-πλαίσια» από ΕΕ το νερό σε εμπόρευμα με πλήρως καπιταλιστικούς επιχειρηματικούς όρους, με πολλά παραθυράκια αισχροκέρδιας και αυθαιρεσίας (πχ κόστος για αποσβέσεις και συντήρηση πάγιων επενδύσεων που έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια, δεν γίνονται καν ή θα υπόκεινται σε αυθαίρετες αποτιμήσεις).

Εισάγουν την παρανοική έννοια του κόστους ευκαιρίας και εύλογου κέρδους (διαφυγόντων κερδών) για ένα αγαθό σαν το νερό, λες και είναι οι λίρες που μάζεψαν οι παπούδες τους και απαιτούν την καλύτερη δυνατή απόδοση από την αγορά. Και θέτουν και τον όρο «κόστος πόρου» όπου τυχόν μόλυνση και ακαταλληλότητα υδάτινων αποθεμάτων θα την πληρώνει ο τελικός απλός καταναλωτής και όχι όσοι μόλυναν ή μολύνουν τα αποθέματα (λες και δημιουργήθηκε χθες η γη, βρήκαν το νερό και είναι δικό τους αυτοί που αποφασίζουν με «ορθολογικά κριτήρια» ) σχετιζόμενο και ξανά μανά με το «κόστος ευκαιρίας για εναλλακτικές χρήσεις». Και όλα αυτά και άλλα μαζί, θα αθροίζονται φυσικά στην τελική τιμή για τον απλό καταναλωτή, με τις κλασικές εξαιρέσεις για εκλεκτούς (δείτε πιο κάτω κείμενο στο λινκ που παρατίθεται).

Βέβαια γιατί να τα κάνει αυτά μια κρατική-ακόμη-εταιρεία; Να λειτουργεί με τόσο αμείλικτους όρους αγοράς. Γιατί σαφώς και η όσο γίνεται υψηλότερη κερδοφορία των κρατικών-για όσο είναι ακόμη-επιχειρήσεων προσβλέπει στην εξυπηρέτηση του τεράστιου χρέους της μικρής αποικίας μας, αλλά και γιατί προλειάνουν και το έδαφος για μια μελλοντική ιδιωτικοποίηση με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τον κάθε «επενδυτή» φυσικά. (προς το παρόν κερδίζουν ως συνήθως διάφοροι υπεργολάβοι μόνο).

 

H πιο λεπτομερής και τεκμηριωμένη ανάλυση πιο κάτω στο λινκ είναι από τη  «Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα SAVEGREEKWATER (SGW)»

Νερό: Με το παραπάνω, θα πληρώσουμε την «οικολογική ευσυνειδησία» υπουργείου και πολυεθνικών

Και το πιο κάτω βίντεο είναι από ρεπορτάζ της Γερμανικής κρατικής τηλεόρασης για το πως η ΕΕ επιβάλει σιγά σιγά την ιδιωτικοποίηση του νερού σε χώρες της Ευρώπης, με πρωταρχικούς εύκολους στόχους τις πιο αδύναμες και σε καθεστώς μνημονίου χώρες όπως η Ελλάδα. Μια ιδιωτικοποίηση που σχεδόν πάντα αποτυχαίνει εις βάρος των καταναλωτών και καταλήγει σε πολύ υψηλές τιμές και κακή ποιότητα υπηρεσιών, με όφελος μόνο στα κέρδη πολυεθνικών Ευρωπαικών εταιρειών.

Read Full Post »

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, το ελληνικό πρόβλημα και ο Μαρξισμός

Συμπυκνωμένη ανάλυση και κριτική σε πολλά κρίσιμα θέματα από τον καθηγητή πολιτικής οικονομίας Σταύρο Μαυρουδέα [βίντεο-ημερίδα καπιταλισμός 2013 από Όμιλο Μαρξιστικών Ερευνών]

Ξεκινώντας από μια κριτική των ψευδών ιδεολογημάτων της κλασσικής ορθόδοξης οικονομικής θεωρίας, κάτι όχι ιδιαίτερα δύσκολο, καταδυκνείει και την-σύμφωνα με τον ίδιο- αδυναμία και την  μερική και δια πλαγίως, συστημική ένταξη στην ιδεολογία του καπιταλισμού των ετερόδοξων οικονομικών θεωριών   ή για τα πιο διαχειριστικά και ανοιχτά φιλοκαπιταλιστικά μοντέλα  -πχ Βαρουφάκης κτλ, ως συνδυασμούς μέρους της ετερόδοξης θεωρίας με κεϋνσιανές θεωρίες.

Στην συνέχεια αναφέρει την μάλλον τραγική κατάσταση της σύγχρονης μαρξιστικής οικονομικής θεωρίας, λόγω και των ιδιαίτερων συνθηκών μακαρθισμού στην ακαδημία αλλά θα πρόσθετα και την από χρόνια σκόπιμη απαξίωση στο δημόσιο λόγο. Μετά μια κριτική και πλήρης αποδόμηση των κλασσικών αστικών «ερμηνείων» της κρίσης στην Ελλάδα ως ψευδο-ιδεολογημάτων, η οποία ερμηνεύεται αληθινά μόνο στα πλαίσια της παγκόσμιας διαρκούς οικονομικής κρίσης* ,ως κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου λόγω συνεχούς πτώσης του ποσοστού κέρδους και από το τεράστιο πλεονάζων κεφάλαιο το οποίο δεν έχει αποδοτικές επενδυτικές «διεξόδους» για την αναπαραγωγή του.

Ενώ ο τραπεζικός και χρηματοπιστωτικός κλάδος και η τεράστια «ανάπτυξη» του/φούσκα ορίζεται -και σωστά για μένα- απλώς ως μια απόπειρα ετεροχρονισμού [μεταφορά των προβλημάτων στο μέλλον] των δομικών και ενδογενών βαθιών προβλημάτων της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, μέσω «ανάπτυξης» δια «στοιχημάτων» και πλασματικού κεφαλαίου που όμως συνδέονται αναγκαστικά με μελλοντικά «ποθούμενα» κέρδη και «προβλεπόμενη» ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας στο μέλλον. Μια και μακροπρόθεσμα ο χρηματοπιστωτικός τομέας παραμένει πάντα εξαρτημένος και συνδεδεμένος με την πραγματική οικονομία  και με τις διαδικασίες της εκμετάλλευσης και της ιδιοποίησης υπεραξίας της εργασίας στην πραγματική οικονομία, που είναι αυτές που παίζουν τον τελικό και καθοριστικό ρόλο.

Μια ενδιαφέρουσα επίσης ιστορική αναδρομή της ένταξης της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό οικονομικό διακρατικό οργανισμό της ΕΕ ως επιλογή και νέα «μεγάλη ιδέα» του Ελληνικού κεφαλαίου.  Η οποία ενώ αρχικά λειτούργησε λίγο πολύ, ακριβώς για τους γνωστούς δομικούς λόγους που προκαλούν και διατηρούν την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και λόγω της ανισότητας ισχύος μεταξύ των καπιταλισμών κάθε χώρας, τελικά κατέληξε να λειτουργεί καθολικά  υπερ του Ευρωπαικού κεφαλαίου και ιδίως των χωρών του «κέντρου».

Παρόλα αυτά εδώ να σημειώσουμε, ως συμπέρασμα και από την εισήγηση, ότι αν και η οικονομική «συνεργασία» των χωρών της ΕΕ και η Νομισματική Ένωση του Ευρώ ήταν από την αρχή δομημένες για να ευνοούν το κεφάλαιο των ισχυρότερων χωρών της ΕΕ, ενώ χειρότερα σήμερα, ως έχει η ΕΕ, να λειτουργούν συντριπτικά υπερ τους, η αστική τάξη και το Ελληνικό κεφάλαιο δεν έχουν απολύτως κανένα άλλο εναλλακτικό στρατηγικό σχέδιο. Και προτιμούν ξεκάθαρα να προσπαθούν να αρπάξουν ότι μπορούν από την χώρα ως λεία, μέσω συνεργιών με το Ευρωπαικό κεφάλαιο και συνεργαζόμενοι μαζί του και ας οδηγεί αυτό στη διάλυση της χώρας και στην οικονομική και κοινωνική συντριβή της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Τέλος  ο Μαυρουδέας προτείνει μια διέξοδο σοσιαλιστική όχι ως ευχολόγιο αλλά με 5 συγκεκριμένα  βήματα οικονομικής πολιτικής ως πρώτα βασικά βήματα αλλά όχι ως μόνους ικανούς και αναγκαίους όρους, δίνοντας σημασία και  στην μακροπρόθεσμη προοπτική και δυναμική για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

*Εδώ έχει μια ενδιαφέρουσα άποψη ο Μαυρουδέας ότι το πλαίσιο της σημερινής παγκόσμιας κρίσης είναι αυτό της κρίσης του 1973, η οποία δεν ξεπεράστηκε πραγματικά ποτέ και η οποία συνεχίζει να εκτυλλίσεται με διακυμάνσεις. Με προφανώς πιο έντονη διακύμανση την ύφεση που ξεκίνησε το 2007.

Αξίζει να δείτε αυτό το βίντεο των 26 λεπτών με προσοχή:

 

 

Read Full Post »