Ο Γιάνης έχει πάρει άλλο δρόμο αλλά for old times sake βάζω το τελευταίο βίντεο της συνέντευξης του στο thepressproject. Γιατί ο Γιάνης παραμένει ορθολογικά συγκροτημένος στα επιχειρήματα του και μακριά από συναισθηματικές εύκολες κραυγές και παρανοικές συνομωσιολογίες ή απλουστεύσεις. Με άλλα λόγια it makes sense ο Gianis αντίθετα με τους νεοφιλ και » σοβαρούς κριτές» του. But, but…επιμένει να σώσει την ΕΕ δια ενός πανευρωπαικού εκδημοκρατισμού, με άγνωστο χρονοδιάγραμμα- που πολύ πιθανώς να μην ζούμε καν τότε-και ακόμα χειρότερα με άγνωστα πολιτικά οχήματα ή εντελώς θολά θεσμικά μέσα.
Χαρακτηριστικά όταν του είπαν «Μα πολλοί λένε ότι αυτή η ΕΕ δεν εκδημοκρατίζεται» απάντησε «ε ναι πιθανώς να έχουν δίκιο», κλασσικός αφοπλιστικός Γιάνης. Χάσιμο πολύτιμου χρόνου είναι να τον ακολουθεί κανείς πολιτικά σε νέες πολιτικές «ευρωπαικές» ρεφορμιστικές αυταπάτες, αν και αξίζει να τον ακούει κανείς στις αναλύσεις του με τις λογικές ξεκάθαρες αφηγήσεις εκ των ένδον. Κάτι που δεν του συγχωρούν, γιατί περιγράφει όπως είναι την κατάσταση που βίωσε εντός της νεοφιλ φασίζουσας ευρωγραφειοκρατείας και ΔΝΤοκρατίας.
Γιατί ο Γιάνης είναι πάντα ένας καλός αναλυτής και επίσης «τίμιος» με την έννοια ότι ως σάρκα από τη σάρκα της αστικής ιδεολογίας όταν λέει να σωθούμε εννοεί πράγματι και με ειλικρίνεια όλοι μαζί, λύκοι και πρόβατα. Παρόλο που αυτό είναι αδύνατο, αυτός βιωματικά και συνειδησιακά αρνείται στο μυαλό του αυτήν την πραγματικότητα, γιατί αυτό ακριβώς είναι η ταξική συνείδηση και η ιδεολογική ηγεμονία. Δεν σημαίνει πάντα χειραγώγηση, απάτη ή κουτοπονηριά-όπως σε τόσες πολλές περιπτώσεις πολιτικού προσωπικού του κυβερνητικού Σύριζα. Σημαίνει και πίστη στην υπάρχουσα πραγματικότητα ως ικανή να αλλάξει και ας συνηγορούν όλες οι ενδείξεις και οι παρατηρήσεις εναντίον. Σημαίνει με άλλα λόγια μια πίστη σε κάτι που είναι ταυτόχρονα και πίστη σε κάτι άλλο που δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει. Σημαίνει δηλαδή αλλοτριωμένη συνείδηση.
Παρόλα αυτά ο Γιάνης δεν υποκρίθηκε ότι μπορεί να συνεχίζει να διαχειρίζεται την φρίκη και την διάλυση των πιο κάτω στην τροφική αλυσίδα της ακραία ταξικής Ελληνικής κοινωνίας των μνημονίων, επιμένοντας ότι μπορεί να το κάνει καλύτερα από την δεχσιά, με τον κώλο σφηνωμένο σε μια καρέκλα. Του το δίνω αυτό για λόγους ιστορικούς όπως σε ένα παλιό φίλο που ήταν οκ τύπος αλλά δεν θα τον ξαναδώ ποτέ γιατί οι δρόμοι μας χώρισαν για πάντα για λόγους που είναι πάνω από τις δυνάμεις των ανθρώπων ως πρόσωπα.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΑΤΟΣ 