Ο Σαραμάγκου, ο «σεξισμός του» και οι Αντουανέτες στο κολοσσαίο της σφαγής

Όταν γύρω σου γίνεται αληθινή σφαγή αλλά εσένα σε «πληγώνουν» μόνο λέξεις.

 

Πάντως αυτό με τις διαμαρτυρίες πολιτικής ορθότητας περί “σεξισμού” της έκφρασης «Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε. » στο πασίγνωστο κείμενο του Ζοζέ Σαραμάγκου , είναι πολύ σουσουδισμός και αντουανετισμός.

Ο σεξισμός είναι θεσμικός, έχει ιστορικότητα και βαθιές ιστορικές καταβολές και υλικές αιτίες ύπαρξης πάνω από όλα. Και από εκεί εισβάλλει και στο θεσμό της γλώσσας. Αλλά η γλώσσα είναι μαζί και ένα πολυεργαλείο για τον άνθρωπο, σχεδόν άπειρο στις χρήσεις, στις δυνατότητες που δίνει και στην εξέλιξη του. Κάθε έκφραση ασχέτως της καταγωγής της ή της προηγούμενης χρήσης της, ταυτόχρονα σημαίνει πολλά πράγματα ανάλογα με την στιγμή, το πλαίσιο, τις προθέσεις, την θέση και στάση αυτών που την εκφέρουν αλλά και αυτών στους οποίους απευθύνεται. 

Και ναι η γλώσσα γίνεται και σκληρή, κυνική και απελπισμένη, όπως οι φορείς της, όταν εκφράζει μια ανάλογη υλική πραγματικότητα. Είναι ένα όπλο, που ανάμεσα σε πολλά άλλα, το στρέφει και αυτό ενάντια σου η εξουσία για να συντρίψει και να σε τσακίσει και πολύ απλά όπως κάθε όπλο μπορείς να το αρπάξεις και να το στρέψεις και εσύ ενάντια στον καταπιεστή. Εκτός αν είσαι θεατής στο κολοσσαίο που γίνεται η σφαγή των άλλων και εκ του ασφαλούς μπορείς μόνο να σχολιάζεις και να πλένεις τις λέξεις του Σαραμάγκου όταν λέει «πουτάνα«, γιατί σου βρωμάνε, ενώ τα πτώματα γύρω σου δεν σου μυρίζουν και δεν σε ενοχλούν.

Αν και φυσικά όλο αυτό πια εκπορεύεται κυρίως από τυπάκια εντός του Σύριζα, που κάνει τις χειρότερες και πιο εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις ever εκπληρώνοντας και τα πιο τρελά και υγρά όνειρα των πιο σκληρών νεο-θατσερικών της ΝΔ, που δεν θα μπορούσαν ποτέ να πραγματοποιήσουν οι ίδιοι όπως τα πραγματοποιεί η “αριστερή” κυβέρνηση, με τα γκαιμπελίστικα και σουρεαλιστικά «άλλοθι» της και την ιδεολογική χειραγώγηση. Τυπάκια που απλώς επιθυμούν να παραπλανήσουν και να αποπροσανατολίσουν από το αληθινό πραγματικό γεγονός γιατί ως ενταγμένοι στενά ή ευρύτερα στον κρατικό μηχανισμό του Σύριζα έχουν τα δικά τους ταπεινά ατομικά συμφέροντάκια.

Στο πιο κάτω κείμενο ο Άρης Χατζηστεφάνου ξεκαθαρίζει το απλό και ουσιώδες των γεγονότων.

Μάνα ΣΥΡΙΖΑ

Read Full Post »

Νερό – Ένα Παγκόσμιο «Εταιρικό Δικαίωμα»

Πηγή: Ημερόδρομος

Το «Ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας», δηλαδή η holding «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.» όπως θα ονομάζεται, προβλέπεται από το τρίτο μνημόνιο του Ιουλίου του 2015 που υπέγραψε η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστεράς» και είναι απόλυτα ανεξάρτητο από το ελληνικό κράτος.

Τον έλεγχο του ξεπουλήματος τον έχει ένα Εποπτικό Συμβούλιο τα μέλη του οποίου ορίζονται και διορίζονται κατόπιν διαταγών των δανειστών- εταίρων της κυβέρνησης. Τα έσοδα του ταμείου από εκποίηση των δημοσίων περιουσιακών στοιχείων πηγαίνουν αποκλειστικά για την αποπληρωμή του «χρέους» της χώρας.

Η «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε» θα αποτελέσει την «ομπρέλα» κάτω από την οποία, με τη μορφή θυγατρικών εταιρειών, θα στεγαστούν οι υπάρχουσες εταιρείες διαχείρισης και συγκεκριμένα το ΤΑΙΠΕΔ, και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Η  κυβέρνηση  του ΣΥΡΙΖΑ περνάει τις ΔΕΚΟ στο νέο «υπερταμείο»  τη στιγμή που  όχι μόνο δεν έχει στελεχωθεί το διοικητικό του συμβούλιο αλλά  δεν έχει καν συσταθεί και ιδρυθεί η εταιρεία holding! Ανάμεσα στις ΔΕΚΟ που οδεύουν προς πλήρη ιδιωτικοποίηση είναι και το δημόσιο δίκτυο νερού.

Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε πως το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική τη μεταβίβαση του 34,033% της ΕΥΔΑΠ στο ΤΑΙΠΕΔ στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης που επιχείρησε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με το σκεπτικό πως η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε ιδιωτική επιχείρηση είναι αντίθετη στα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος, που επιβάλλουν τη μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών και κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην προστασία της υγείας.

Read Full Post »

Πως η ΕΕ επιβάλει και την ατζέντα της ιδιωτικοποίησης του νερού

Mετατρέπουν με νομολογίες, κανονισμούς και «θεσμούς-πλαίσια» από ΕΕ το νερό σε εμπόρευμα με πλήρως καπιταλιστικούς επιχειρηματικούς όρους, με πολλά παραθυράκια αισχροκέρδιας και αυθαιρεσίας (πχ κόστος για αποσβέσεις και συντήρηση πάγιων επενδύσεων που έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια, δεν γίνονται καν ή θα υπόκεινται σε αυθαίρετες αποτιμήσεις).

Εισάγουν την παρανοική έννοια του κόστους ευκαιρίας και εύλογου κέρδους (διαφυγόντων κερδών) για ένα αγαθό σαν το νερό, λες και είναι οι λίρες που μάζεψαν οι παπούδες τους και απαιτούν την καλύτερη δυνατή απόδοση από την αγορά. Και θέτουν και τον όρο «κόστος πόρου» όπου τυχόν μόλυνση και ακαταλληλότητα υδάτινων αποθεμάτων θα την πληρώνει ο τελικός απλός καταναλωτής και όχι όσοι μόλυναν ή μολύνουν τα αποθέματα (λες και δημιουργήθηκε χθες η γη, βρήκαν το νερό και είναι δικό τους αυτοί που αποφασίζουν με «ορθολογικά κριτήρια» ) σχετιζόμενο και ξανά μανά με το «κόστος ευκαιρίας για εναλλακτικές χρήσεις». Και όλα αυτά και άλλα μαζί, θα αθροίζονται φυσικά στην τελική τιμή για τον απλό καταναλωτή, με τις κλασικές εξαιρέσεις για εκλεκτούς (δείτε πιο κάτω κείμενο στο λινκ που παρατίθεται).

Βέβαια γιατί να τα κάνει αυτά μια κρατική-ακόμη-εταιρεία; Να λειτουργεί με τόσο αμείλικτους όρους αγοράς. Γιατί σαφώς και η όσο γίνεται υψηλότερη κερδοφορία των κρατικών-για όσο είναι ακόμη-επιχειρήσεων προσβλέπει στην εξυπηρέτηση του τεράστιου χρέους της μικρής αποικίας μας, αλλά και γιατί προλειάνουν και το έδαφος για μια μελλοντική ιδιωτικοποίηση με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τον κάθε «επενδυτή» φυσικά. (προς το παρόν κερδίζουν ως συνήθως διάφοροι υπεργολάβοι μόνο).

 

H πιο λεπτομερής και τεκμηριωμένη ανάλυση πιο κάτω στο λινκ είναι από τη  «Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα SAVEGREEKWATER (SGW)»

Νερό: Με το παραπάνω, θα πληρώσουμε την «οικολογική ευσυνειδησία» υπουργείου και πολυεθνικών

Και το πιο κάτω βίντεο είναι από ρεπορτάζ της Γερμανικής κρατικής τηλεόρασης για το πως η ΕΕ επιβάλει σιγά σιγά την ιδιωτικοποίηση του νερού σε χώρες της Ευρώπης, με πρωταρχικούς εύκολους στόχους τις πιο αδύναμες και σε καθεστώς μνημονίου χώρες όπως η Ελλάδα. Μια ιδιωτικοποίηση που σχεδόν πάντα αποτυχαίνει εις βάρος των καταναλωτών και καταλήγει σε πολύ υψηλές τιμές και κακή ποιότητα υπηρεσιών, με όφελος μόνο στα κέρδη πολυεθνικών Ευρωπαικών εταιρειών.

Read Full Post »