Δένδιας και Κασιδιάρης, «δημοκρατικό» τόξο vs «αντι-συστημικής» ναζιστικής Χ.Α.

 

Απολογισμός της χυδαίας και τραμπούκικης επίθεσης του ναζί Κασιδιάρη σε ακροδεξιό Δένδια, που και αυτός με την σειρά του έχει αφήσει «όμορφες» μνήμες ακραίας αυταρχικότητας, ως υπουργός Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και έχει εξυμνήσει στη βουλή με παρρησία τον δικτάτορα Μεταξά:

Mια «σε κίνδυνο» «αντιπροσωπευτική» μεταδημοκρατία -που δεν έχουν μείνει και πολλά για να υπερασπίσεις, πιο «μάγκες» οι εγκληματίες ναζί στα μάτια κρετίνων και λούμπεν οπαδών και ένα ακόμα μνημόνιο αμάσητο από την βουλή #vouli

Οι ναζί θα είναι ναζί και οι ακροδεξιοί σαν τον Δένδια ακροδεξιοί. Υπάρχει η κλίμακα επικινδυνότητας του φασισμού και οι κασιδιάρηδες είναι πολύ πιο πάνω από όλους, στο τέρμα κόκκινο.

Εγώ δεν συμπάσχω και τόσο με τον Δένδια αλλά κατανοώ τον κίνδυνο της διόγκωσης της ψευδο-αντισυστημικότητας των ναζί, των ιδανικών και πιο αδίστακτων υπηρετών της καπιταλιστικής ολιγαρχίας ειδικά όταν όλοι οι φερετζέδες και τα προσχήματα πέφτουν εντελώς.

Οι οποίοι ναζί επιδιώκουν σχεδιασμένα -με σπρώξιμο θεωρώ και από το βαθύ κράτος- να βρεθούν στο επίκεντρο ως «αντισυστημικοί και λύση» με κάτι τέτοια, που είναι το βασικό «πολιτικό» τους μάρκετινγκ.

Αυτό που παρατηρώ όμως είναι μια συσπείρωση του «δημοκρατικού» τόξου στο πολιτικό «αντιπροσωπευτικό» εποικοδόμημα «από πάνω», του τύπου «όλοι ενάντια στους ναζί», λες και αυτοί είναι ένα ανεξάρτητο «πολιτισμικό και ηθικό» φαινόμενο εγκληματικών πρακτικών και βρωμερής χυδαίας συμπεριφοράς, που έπεσε από τον ουρανό (πιο σωστά ανέβηκε από τα βάθη του βούρκου ) που θα αντιμετωπιστεί «ηθικά και θεσμικά».

Λες και δεν είναι όλη αυτή η εγκληματική μούργα, δημιούργημα πρώτα και πάνω από όλα της ίδιας της κρίσης του καπιταλισμού σε όλα τα επίπεδα, πρωταρχικά στο οικονομικό επίπεδο που παρασύρει -ή έστω «αποκαλύπτει»- την σκληρή αλήθεια του καπιταλισμού και στα άλλα επίπεδα, και της συνεχιζόμενης έντασης και εκβάθυνσης αυτής της κρίσης, που διαχειριστικοί φορείς της ( κρίσης) και πολιτικά υπεύθυνοι-με ξεκάθαρη συνειδητή επιλογή τους- είναι αυτοί που συγκροτούν το «δημοκρατικό» μέτωπο.

Στο μέλλον βλέπω ένα συγκροτημένο μέτωπο «δημοκρατίας» που θα μαλλιοτραβιέται για διαχειριστικά «επίδικα» της νεοφιλ καπιταλιστικής φρίκης ή θα κατεβαίνει μαζί σε «δημοκρατική» σύμπνοια, ανάλογα με τα κόζα. Και αυτό απέναντι στην ΧΑ, δίνοντας της συμβολικά και έμμεσα το ρόλο της «αντισυστημικής» αντιπολίτευσης. Κάτι που δεν θεωρώ ότι θα πιάσει ρίζες λόγω της συγκεκριμένης ιστορίας της Ελλάδας, που δίνει συγκεκριμένο ταβάνι στην ΧΑ, αλλά θα είναι ένα ακόμα παραπλανητικό «επίδικο», σε μια παράσταση όπου η θεσμική «δημοκρατία» ενισχύει συνεχώς με τις νεοφιλ και μνημονιακές πολιτικές της τον εγκληματικό φασισμό και ναζισμό, για να αυτοανακηρύσσεται συνεχώς όλο και πιο απαραίτητη ως ο αναγκαίος φραγμός απέναντι του, σε ένα ατέρμων φαύλο κύκλο.

Αυτή είναι η κατάντια τους, όλου του μνημονιακού νεοφιλ τόξου (σύριζα, νδ, πασοκ, φιλελε λιμά) όπου παλεύουν μεταξύ τους -δήθεν- για τα «επίδικα» γελοίων διαχειριστικών σοφισμάτων και τεχνασμάτων όπως η ψευτοαναδιάρθρωση του χρέους, τα -δήθεν- αντίμετρα και τον κατάλληλο ρυθμό και την εμπροσθοβαρής ή οπισθοβαρής χρονικότητα εκτέλεσης (μας) των φονικών ταξικών μέτρων.

υγ

Και μιλάω πάντα για το «αντιπροσωπευτικό» πολιτικό εποικοδόμημα των κομμάτων «από πάνω». Στην κοινωνική βάση πάντα καλή είναι η δράση, η εγρήγορση και η άμυνα στους ναζί και στα τάγματα ασφαλείας και ας είναι μονοθεματική και χωρίς πολιτική στρατηγική. Άλλο αν χρειάζεται για μένα και πολιτική στρατηγική βάθους για να χτυπηθούν και τα αληθινά αίτια του φασισμού και ναζισμού.

Read Full Post »

Που είναι ο Παύλος σου τώρα;

Τα ναζιστοειδή πάλι προκαλούν ασύδοτα λέγοντας στη μητέρα του Παύλου Φύσσα «που είναι ο Παύλος σου». Μπάτσοι καταγράφουν παράνομα με κάμερες τους αντιφασίστες και προστατεύουν τους ναζί στο χώρο της δίκης της Χ.Α.. Ευτυχώς με σύριζα φορτωθήκαμε 3-4 μνημόνια ακόμα για τις επόμενες δεκαετίες, αλλά κερδάμε τουλάχιστον «στον αντιφασισμό και στα δικαιώματα» (not)…

Από την άλλη ο Ψαρράς στην Εφημερίδα των Συντακτών βγάζει το βίντεο (που είναι του 2005 όμως) για να ξαναεπιβεβαιωθούμε «έκπληκτοι» ότι οι ναζί είναι όντως ναζί. Παίζει ρόλο η χρονικότητα εδώ των γεγονότων και το θεωρώ πιο πολύ ως μια απόπειρα να «εκβιαστεί» η Χρυσή Αυγή και να κάνει μια «πλήρης αποκήρυξη» του παρελθόντος της-ίσως και κάποιων προσώπων που θα υποδυθούν και τις «Ιφιγένειες» του ξεπλυμένου νεοναζισμού- για να ενσωματωθεί πλήρως και να συνεργαστεί πια ανοιχτά με τους «Ευρωπαιστές» στο κοινοβουλευτικό σύστημα, μια και είναι πιο χρήσιμη σήμερα έτσι, παρά ως ψευδο-αντιμνημονιακή και ψευδο-αντισυστημική δύναμη.

Κάτι που ήταν στρατηγική επιδίωξη της Νουδούλας παλιά και σήμερα είναι και του Σύριζα, με το ξέπλυμα των Κασιδιάρηδων στο Κατσελόριζο και τις δηλώσεις Παρασκευόπουλου περί «υπαγωγής της Χ.Α. στους θεσμούς της δημοκρατίας». Ο γνήσιος -γιατί σπάνια υπάρχει κάτι γνήσιο σε αυτούς πλην του φασισμού- εκνευρισμός της Χ.Α. για το “αποκαλυπτικό βίντεο”, ήταν πιστεύω πιο πολύ τσαντίλα για τον ρυθμό αυτής της ενσωμάτωσης και τον τρόπο που τον επιλέγουν άλλοι. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι ο νεοναζισμός ως -δήθεν- υπόνοια, σκοτεινό παρελθόν, ασαφές σημείο, όπως προβάλλεται από τη ΧΑ και άλλους, εισπράττεται ως τέτοιος από ένα -όχι και τόσο ολιγάριθμο- πλήθος ανθρώπων που δεν δηλώνουν ανοιχτά ναζιστές, αλλά που θεωρούν «ότι έκανε και πολλά καλά ο Χίτλερ», «όλο τον κόσμο τον ελέγχουν οι Εβραίοι», «το ολοκαύτωμα ήταν ένα μεγάλο ψέμα σε πολλά σημεία όπως το γράφει η ιστορία» κτλ.

Και αυτό ασκεί μια “γοητεία αντι-συστημικής δύναμης», πιο σωστά μάλλον στα μυαλά αυτών των ανθρώπων εξω-συστημικής, με την -σχεδόν θρησκευτική- έννοια του μη-Ιστορικού και μη πραγματολογικού, ανάλογη με τη γοητεία που ασκεί η «αμύθητη περιουσία του Σώρρα ο οποίος θα καταφέρει να νικήσει ακόμα και τους Ρότσιλντ». Μια «γοητεία» που δεν θέλουν να χάσουν απότομα και χωρίς ανάλογα «αντισταθμιστικά οφέλη» οι νεοναζί, μια και είναι το “ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα», σε σύγκριση με τους άλλους στην βουλή που ψηφίζουν ανοιχτά μνημόνια. Τα παλιά «ατού»της «λύσης δια της ορμής και της βίας» και της δήθεν αντιμνημονιακής στάσης, μετά την ένταξη της Χ.Α. στην βουλή εδώ και χρόνια, με τα επακόλουθα προνόμια και την μάσα, νομίζω έχουν χαθεί σε μεγάλο βαθμό (γενικά ούτως ή άλλως το σκέτο αντιμνημονιακό έχει χάσει την παλιά συμβολική πολιτική του ισχύ ως το κύριο επίδικο).

Μια θλιβερή φιγούρα στον όχλο, ξερνάει πίσσα  σε λέξεις.

Που είναι ο Παύλος σου τώρα;

Γιατί του μαγάρισαν τους έλικες του εγκεφάλου του

οι αγκυλωτοί σταυροί, η δόξα και η τιμή στον αρχηγό του.

Έτσι παίρνει και αυτός μια πρέζα δηλητήριο για μια ανάπηρη θέληση

με φονικά σύμβολα, κραυγές και ορμή κτήνους για τρύπιες ψυχές.

Που είναι ο Παύλος σου τώρα;

…

Στη ματιά  είναι, που πάγωσε σε ότι αγάπησε

στον ορίζοντα της που αρνείται να σβήσει με το θάνατο.

Στην λύσσα για το κακό και την σπορά του φονιά.

Είναι εδώ ο Παύλος. Είμαστε εδώ. Σαν φύλακες της μνήμης, σαν δίκες του μέλλοντος

που ξαναγυρίζουν από το παρελθόν

και αφήνουν λυτά τα θηρία

να εισπράξουν τις πληρωμές για τις ύβρεις.

Read Full Post »

Μιχαλολιάκος : ΝΑΙ στο Ευρώ και στην Ε.Ε., ΟΧΙ στις Γερμανικές Αποζημιώσεις

Μιχαλολιάκος : ΝΑΙ στο Ευρώ και στην ΕΕ, ΟΧΙ στις Γερμανικές πολεμικές Αποζημιώσεις. Και ναζιστής και ευρώδουλος, ως γνήσιος υπηρέτης και αιματοβαμμένος μπράβος και αντιπρόσωπος των καπιταλιστικών ελιτ και της ολιγαρχίας, όπως και οι ιδεολογικοί του πρόγονοι. Παρά τις κορώνες και τις υποκριτικές θεατρινίστικες κραυγές από ίδιο και τον εσμό του, περί «πολέμου στους τοκογλύφους και στην διεφθαρμένη ολιγαρχία».

 

Read Full Post »

Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΣΑΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Άρθρο του Δελαστικ προειδοποιεί για το κίνδυνο υπερσκέλισης της αριστεράς από την ακροδεξιά όπως στη Γαλλία.  Πράγματι το ο θέμα είναι  ότι  ο λαός είναι παγωμένος, μπερδεμένος , αναποφάσιστος και σε πλήρη σύγχυση, λόγω της καπιταλιστικής νεοφιλ προπαγάνδας δεκαετιών και της τωρινής προπαγάνδας τρομοκράτησης. Επίσης, πολύ κακώς, πιστεύει ότι η κάθε αλλαγή είναι θέμα ψήφου και αλλαγής προσώπων.

 Σε αυτό το πολιτικό κοινωνικό σκηνικό όλο το παιχνίδι είναι θέμα στρατηγικής και επικοινωνιακής τακτικής, δυστυχώς ακόμα, η αληθινή μάχη είναι στα επιφαινόμενα και στις εντυπώσεις και όχι στην ουσία και στο ποιός έχει δίκιο και ΣΤΟΧΕΎΕΙ ΣΕ αληθινή φιλολαϊκή προοπτική.

 Είναι θανάσιμος ο κίνδυνος να απαξιωθεί ο Σύριζα ως “συστημικό” κόμμα που συνεργάζεται με την εξουσία της γραφειοκρατίας της ΕΕ και των οικονομικών ελιτ του πυρήνα της ΕΕ και να “δικαιωθεί” ως “αντισυστημική” η ΧΑ στο τέλος. Θέλει  μακιαβελική πονηριά σε αυτές τις συνθήκες  και όχι την αλήθεια, λυπάμαι που το λέω.

Στη Γαλλία η Λεπέν πείθει τους Γάλλους ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για το λαό και  είναι η μόνη που λέει ανοιχτά για έξοδο από το ευρώ που θα βοηθήσει τα μικρομεσαία στρώματα της Γαλλίας ενώ ο Μελανσω μασάει τα λόγια του. Για αυτό και ο μόνος εκπρόσωπος της αριστεράς πήρε τα μισά ποσοστά από ένα κόμμα ρατσιστικό, δοσιλογικό και με ναζιστικές ρίζες.

Δεν έχει σημασία ότι αν η Λεπεν είχε την εξουσία απλώς θα υπάκουγε τις οικονομικές ελίτ και θα δεν θα τολμούσε να κάνει κάποια ουσιαστική αλλαγή, σημασία έχει ότι οι πληθυσμοί τη πιστεύουν και τελικά αυτό που γίνεται είναι ένα πονηρό ύπουλο παιχνίδι απαξίωσης της αριστεράς από την ακροδεξιά μαζί με τη δεξιά στη Γαλλία και υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει αυτό και εδώ στην Ελλάδα. Επίσης αμφιβάλλω αν και ο Μελανσώ θα έκανε ριζικές αλλαγές ποτέ, χωρίς να έχει ριζοσπαστικοποιηθεί αληθινά ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού.

Δεν νομίζω ότι η κριτική του Δελαστίκ είναι κακοπροαίρετη,  επισημαίνει απλώς  αυτό το κίνδυνο.

Το άρθρο του Δελαστίκ εδώ : http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12790

Read Full Post »

Μια θέση για το φασισμό και τη χρυσή αυγή

Πολλοί αναρωτιόμαστε τι ζητάει η ΧΑ, ποιός είναι ο τελικός της σκοπός; Πως γίνεται να μην καταποντίζετε στις συνεχείς τραγικές αντιφάσεις της και στη γελοιότητα της και να μην καταρρέει; Πώς γίνεται να μην συνειδητοποιούν οι ίδιοι και οι υποστηρικτές της,  τη παράνοια, το ψέμα και την αθλιότητα των λόγων και των πράξεων.

Σίγουρα ισχύει ότι πονηρά και συγκεκαλυμμένα ο φασισμός ενισχύεται και πριμοδοτείτε από το ίδιο το αστικό κράτος,  που κάπου κατανοεί ότι αυτός είναι η τελική εφεδρεία του και γραμμή άμυνας και σίγουρα τελικά προτιμότερος από μια πραγματική λαϊκή επανάσταση.

Θα υποστηρίξω όμως εδώ πέρα  ότι τελικά και βαθύτερα οι στόχοι και τα προτάγματα του φασισμού απλώς είναι αφορμές ή πιο σωστά δεν υπάρχουν καν.

Οι φασίστες θέλουν απλώς την εξουσία, δεν υπάρχει καν το ερώτημα για αυτούς της συνοχής μέσων με σκοπών. Οπότε ερωτήματα όπως πόσο έντιμος και αληθινός πρέπει να είμαι, ποιά είναι η αλήθεια, τι ζητάω στο τέλος της πορείας μου, δεν τίθενται καν από τους ίδιους στους εαυτούς τους.

Υπάρχουν μόνο αυτοί, η θέληση τους και οι άλλοι στιγματισμένοι ως «οι απόλυτοι εχθροί».

Στην ουσία βαθύτερα ο φασισμός δεν έχει αληθινό σκοπό, ο φασισμός είναι τα ίδια τα μέσα του,  που είναι η θέληση να κυριαρχήσεις και να επιβληθείς χωρίς νομιμότητα ή κάποια λογική βαθύτερη αιτία.

Οι έννοιες δίκαιο και αληθινό είναι πραγματικά χωρίς νόημα στο φασισμό και στο λόγο του και εκφέρονται, συνήθως σπάνια, είτε σαν απόπειρα νομιμοποίησης του, είτε ως ρητορικά στολίδια.

Στην πραγματικότητα ο φασισμός δεν έχει άλλο σκοπό παρά τη δύναμη και την εξουσία στην πιο ωμή της μορφή και για αυτό και στηρίζεται και στα πιο έωλα, ανούσια και αναπόδεικτα προτάγματα και έννοιες όπως: αιώνιο έθνος, καθαρή φυλή, ο αιώνιος εχθρός κτλ. Και για αυτό ακριβώς καταλήγει σε παρωδίες ή όργια τρόμου και βίας προτού σβήσει από το προσκήνιο ηττημένος.

Δεν έχει νόημα να αναζητάμε σημασία στις μεθόδους του φασισμού, δεν έχει καν νόημα βαθύτερα να προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο βαθύτερος στόχος και ο σκοπός του. Ο φασισμός είναι η ίδια η βία και η επιβολή με πολιτικό και ιστορικό μανδύα.

Read Full Post »