Χτες το βράδυ σκοτώθηκε από εκρηκτικό μηχανισμό ο ηγέτης της λαϊκής δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Αλεξάντερ Ζαχαρτσένκο, στην καφετέρια Σέπαρ. Ο Αλεξάντερ ήταν δικός μας άνθρωπος και η θλίψη μας είναι βαθιά. Λέμε ότι η ιστορικές συνθήκες γεννούν τους ηγέτες αλλά οι μεγάλοι άνθρωποι είναι προϊόν της δικής τους απόφασης να συναντηθούν με την ιστορία, αυτό που οι ίδιοι σεμνά χαρακτηρίζουν καθήκον. Πιστεύω ότι είναι καθοριστική η ύπαρξη ή η μη ύπαρξη κάποιων ανθρώπων στο τιμόνι μιας υπόθεσης, ασχέτως αν υπάρχουν αυτοί που θα συνεχίσουν τον αγώνα. Τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Αλεξάντερ.
Οι λαϊκές δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, ξεπήδησαν μέσα από την πάλη του ουκρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό πραξικόπημα του Γιουρομαϊντάν, στις 24/08/2014 και την αντίσταση των ρωσόφωνων πληθυσμών της Ανατολικής Ουκρανίας απέναντι στην πολιτική εξόντωσής τους από τους πραξικοπηματίες. Από την πρώτη στιγμή η αντίσταση πήρε λαϊκό χαρακτήρα και σε καμμιά περίπτωση δεν είναι φερέφωνο της Μόσχας. Είναι εκωφαντική η αποσιώπηση ή και η διαστρέβλωση, από κύκλους της αριστεράς, της δολοφονίας του αντιφασίστα ηγέτη. Για τα μπλογκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απλά είναι σαν να μην έγινε. Για το Ριζοσπάστη η κάλυψη του γεγονότος είναι τελείως ουδέτερη: ο Αλεξάντερ Ζαχαρτσένκο, είναι απλά ο επικεφαλής της αυτοονομαζόμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ.
Δεν είναι όμως τυχαία η επισήμανση που ακολουθεί μέσα σε παρένθεση για την αντίληψη του ΚΚΕ για τη Ρωσία και τη μετασοβιετική εποχή: (πρόκειται για αστικό καθεστώς που επιδιώκει σύνδεση με τη Ρωσία) https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9978389. Αντίληψη που σημαίνει πρακτικά ίσες αποστάσεις από επιτιθέμενους και αμυνόμενους ιμπεριαλιστές και το χειρότερο πλήρη σύγχυση για το τι είναι ο ίδιος ο ιμπεριαλισμός. Για την χαρακτηρισμό της Ρωσίας αλλά και χωρών όπως η Ελλάδα σαν ιμπεριαλιστικές.
Αυτή η ιδεολογική τοποθέτηση μας κοστίζει σήμερα την ήττα και την υποταγή του ελληνικού αριστερού κινήματος συνολικά (και του ΣΥΡΙΖΑ) στον ευρωενωσιακό και υπερατλαντικό ιμπεριαλισμό. Η άλλη τοποθέτηση της οποίας είναι προϊόν αγωνιστές όπως ο Αλεξάντερ βλέπει τις διαφοροποιήσεις και τις αντιθέσεις μέσα στον σύγχρονο καπιταλισμό και είναι έτοιμη να τις εκμεταλευτεί προς όφελος του λαού.
Σχολιάστε